De passie
voor rotsplanten...
Dat is op een dag SAJA ontdekken via een vriend of een tijdschrift.
Dat is planten en ideeën uitwisselen met mensen uit alle uithoeken
van Frankrijk door toedoen van de vereniging.
Dat is luisteren naar de raadgevingen van de meesters na eerst zelf
te hebben geprutst.
Dat is verlangen om te leren, te leren kijken naar planten en er van
te houden, van zowel de kleine als de grote, van de zeldzame en de wijds
verspreide. Dat is zijn ongeduld leren beheersen en de genegenheid cultiveren.
De passie voor rotsplanten... ... Dat is overgaan van het stadium van
verzamelaar naar dat van kweker, dat is trachten te begrijpen waarom
een plant wegkwijnt, om niet langer dezelfde fout te begaan. De passie
voor rotsplanten...
...Dat is tien jaar zwoegen om te komen tot een rotstuintje, die naam
waardig.
...Dat is zich na twee jaar onderbreking terug abonneren bij SAJA omdat
haar kwaliteitstijdschrift werkelijk een referentie is op botanisch
gebied.
...Dat is zijn partner verplichten om mee op reis te gaan naar de bergen
en niet naar zee.
...Dat is overgaan van een portret naar een macrofoto en zijn romans
vervangen door monografieën
Dat is evenveel plezier hebben van het wegschenken van een zeldzame
plant als van er een te krijgen...
Dat is steeds het hoofd koel houden, zelf wanneer men een cultuur perfect
beheerst, en steeds alert blijven.
De passie voor rotsplanten...
...Dat is enkele uren van zijn tijd vrijmaken om over zijn verliefdheid
te schrijven en ook anderen hiervan te laten mee genieten.
|